Aero-Taxi

Luchtvaartbedrijven zagen in het eind van de jaren vijftig, (de eerste jaren van Zestienhoven), het voordeel van het zakenvliegen in, met een eigen vliegtuig kon op elk moment rechtstreeks naar de verlangde bestemming gevlogen worden. Niet ieder bedrijf of zakenman kon zich een eigen vliegtuig veroorloven, zeker niet als het aantal vlieguren per jaar voor de zaak beperkt is en daar lagen de kansen voor nieuwe ondernemingen voor het verhuren in nieuwe concepten.

PH-ACT Dornier Do.27Q voorzien van Aero-Taxi opschriften                                                                              (Nico Terlouw, Zestienhoven, 1961)

Schreiner Aereocontractors zag deze mogelijkheden in en richtte eind 1960 op Rotterdam-Zestienhoven Aero Taxi op. Was het tot dat moment nog gewoon om de kosten van een vliegtuig per totale vlucht te berekenen, met de oprichting van Aero Taxi ging Schreiner over tot het berekenen van een prijs per afgelegde kilometer.

Onder de Aero Taxi noemer werden vanaf Rotterdam-Zestienhoven de volgende vliegtuigen aangeboden.

  • PH-ACT Dornier Do.27Q, net terug uit Tripoli. Deze Dornier Do-27 met vier zitplaatsen en vliegsnelheid van 200 km/uur werd aangeboden voor een tarief van fl 1,25 per km.
  • 2 Saab S-91A Safirs (PH-UEA en PH-UEG) welk in juli 1960 in bezit gekomen waren van de Nationale Luchtvaart School. Bob Schreiner maakte met de NLS een afspraak over het gebruik van deze machines waarbij de Saab S-91A Safirs werden aangeboden voor fl 0,75 per kilometer. De Safir kon daarbij twee passagiers of 200 kg vracht vervoeren, snelheid 185 km/uur.
  • Piper Pa-23 Apache voor een tarief van fl 1,25 per kilometer, dit waren de beschikbare Pa-23 Apache welke op dat moment op Rotterdam gebaseerd waren zoals de PH-ACL in begin 1960 en PH-ACP in begin 1961, De Piper Pa-23 Apache kon 4 personen meenemen met een snelheid van 240 km/uur
  • Dit concept van prijs per gevlogen kilometer werd daarna ook doorgezet met de aanschaf van grotere toestellen zoals de deHavilland DH-104 Dove in juli 1962 en de Douglas C-47A Dakota in 1963. Douglas C-47A Dakota PH-ERZ werd hierbij aangeboden als de vliegende directiekamer voor een tarief van fl 2,- per gevlogen kilometer
  • deHavilland DH-104 Dove PH-SAA, 9 pasagiers voor een tarief van fl 1,50 per gevlogen kilometer.   

Om de gevestigde luchtvaartmaatschappijen niet in het harnas te jagen werd meegedeeld dat calculatie op basis van afstand wel aantoont dat het geenzins in de bedoeling ligt, de lijndiensten concurrentie aan te doen. Reizen op deze wijze is duurder dan per luchtvaartmaatschappij, de luchttaxi moet ook als specifiekaanvullende mogelijkheid gezien worden voor snelle verbindingen, die niet of niet op gewenste tijden, per geregelde lijndienst beschikbaar zijn.

PH-UEA Saab S-91A Safir met Aero-Taxi opschriften                                                                                             (Nico Terlouw, Zestienhoven, 1961)

De naam Aero Taxi werd alleen daadwerkelijk aangebracht op de Dornier Do-27Q PH-ACT en Saab S-91A PH-UEA De Aero Taxi opschriften werden daarbij al weer na een goed jaar van de beide toestellen verwijderd. Het principe bleef ongewijzigd waarbij Schreiner Aerocontractors de beschikbare toestellen in de periode 1962-64 voor taxi vluchten per gevlogen kilometer bleef aanbieden.

PH-SAA DeHavilland DH-104 Dove voorzien van Schreiner Aerocontractors opschriften.                                    (Nico Terlouw, Zestienhoven, 1962)

Schreiner Aerocontractors/ Aero Taxi gebruikte toestellen

PH-ERZ Douglas C-47A Dakota                                                                                                                                                               (foto Nico Terlouw)

bronnen: Airnieuws archieven, Avia, Cockpit

Wim Zwakhals, maart 2015