SFERMA (Societe Francaise d'Entretien et de Reparation de Materiel Aeronautique) op Bordeaux-Marignac was een bedrijf belast met het onderhoud van vliegtuigen. In 1958 werd een samenwerking met Beechcraft gesloten om een Beech 18 te moderniseren en daarbij uit te rusten met een nieuw ontwikkelde Turbomeca Bastan turboprop.
Echter het kwam hierbij niet verder dan drie test exemplaren. Een verbeterde 440 pk versie van de Turbomeca Astazou werd in 1959 uitgetest op een Max Holster MH-1512 Broussard (F-WGGC) en een Nord 1100 (F-WJDQ). Omdat de experimenten veelbelovend leken, werden ze in 1960 voortgezet op een tweemotorige Beechcraft Travel Air. De twee 440 pk Torbomeca turboprops vervingen hierbij de twee 180 pk Lycoming 0-360 motoren. Daarbij werd een geheel nieuwe staart toegepast gebaseerd op het ontwerp van de Beech Baron.
F-BJSI SFERMA L-60 Marquis c/n 2 toont goed de Turbomeca Astazou motoren (Ab Gobets, Rodez, 1 augustus 1980)
Aangeduid als de SFERMA PD-146 Turbo Travel Air maakte het eerste prototye (F-WJHC) op 12 juli 1960 zijn eerste vlucht. Een jaar later, juli 1961, door het tweede prototype F-WJSI en het derde prototype F-WJSJ welke gebouwd werd om de Astazou motoren uit te testen. In 1962/1963 werd een eerste productielijn opgezet voor 5 stuks. Vanaf het tweede prototype werd overgegaan om als basis het frame van de Beech Baron te gebruiken, waarbij 5 passagiers konden worden vervoerd en de naam Marquis werd ingevoerd. Van de eerste productielijn werden vier exemplaren verkocht in West-Duitsland.
Daarna werd een productielijn opgezet op St.Nazaire. Hierbij werd een sterkere versie van de Astazou motor toegepast, nu aangeduid als de SF.60A. Gehoopt werd op een grote productie. Echter de Marquis werd echter geen groot succes als zakenvliegtuig om twee redenen: geen drukcabine en je moest over de vleugel klimmen om in de cabine te komen. Het toestel was echter wel snel en met de laatste versie werden in de jaren 1964 en 1965 enkele wereldsnelheidsrecords in een gesloten circuit gehaald. SFERMA werd in januari 1965 in geheel overgenomen door Sud Aviation.
In totaal werden er maar 18 exemplaren gebouwd, waarbij c/n 13 werd afgebouwd als c/n 26. Dit laatste toestel vertrok naar West-Duitsland als D-ILCA, de rest van de gebouwde exemplaren werd ingeschreven in Frankrijk. De grootste gebruiker werd Aero Impex met drie toestellen (F-BBLT, BBLV en BLLY). Eind zeventiger, begin tachtiger jaren werden de meeste toestellen uit dienst genomen, Begin jaren negentig vlogen nog drie toestellen (F-BLSI, BLLP en BLLR). Na het uit dienst nemen van de F-BLSI werden de twee overgebleven vliegende exemplaren F-BLLP en F-BLLR aangekocht door Association Antilope op Montpellier, waarbij de F-BLLP op 28 augustus 2000 werd ingeschreven als de F-AZLP en de F-BLLR gebruikt werd voor onderdelen. Associsation Antilope heeft inmiddels een grote verzameling van Frans gebouwde toestellen bijeen gebracht. De SF.20A F-AZLP staat al enige jaren niet meer als actief ingeschreven.
Technische gegevens SFERMA Marquis
SFERMA Marquis op Rotterdam
Aang