Tot de maatschappijen die niet lang bestaan hebben, maar daarbij wel Rotterdam bezochten, behoort ook Sagittair. Een maatschappij met een opmerkelijke keuze voor vliegtuigtypes. Gestart werd met een Beech 18 en daarna zorgde de maatschappij voor de terugkeer van de AW.650 Argosy naar Europa.
Beech D-18S Expeditor G-AXWL was het eerste toestel met Sagittair opschriften en werd in juni 1970 in gebruik genomen. (archief Wim Zwakhals, Malta, 1970)
Sagittair werd in 1969 opgericht door Stephen Quinto. Deze Amerikaan zag in het eind van de zestiger jaren de opkomst van kleine luchtvracht in de Verenigde Staten en voorzag dat deze markt ook in Europa zou ontstaan. Aangekocht werd een vloot van twee Beech D-18S in de VS afkomstig van de Royal Candian Air Force en een derde exemplaar in Engeland. Beide toestellen werden in het voorjaar van 1970 in Engeland afgeleverd, het eerste toestel welke werd overgevlogen was de G-AXWL (c/n CA-167) welke op 7 februari 1970 vanaf Reykjavik op Gatwick aankwam. Drie dagen later werd dit toestel overgevlogen naar Ford Aerodrome in Sussex waar Miles Aviation een overhaul zou uitvoeren en het toestel geschikt zou maken voor zijn nieuwe vrachtrol. Hierbij werden brede vrachtdeuren aangebracht zodat het toestel ook volumevracht kon vervoeren. Het tweede toestel, de G-AYAH (c/n CA-159) kwam in de nacht van 6 april 1970 op Gatwick aan en werd op 14 april naar Lasham overgevlogen voor overhaul en conversie. Daar inmiddels het eerste contract binnen was voor het dagelijks vervoeren van kranten tussen London-Heathrow en Geneve, werd in het begin twee Beech 18's met een Amerikaanse registratie aangeschaft. Aangekocht werd een Amerikaans geregistreerd exemplaar welke gebaseerd stond in Engeland, de N15750 (c/n A-850), en een toestel, de N495F (c/n AF-888) welke van Aviation Enterprises gehuurd werd. Op 27 mei 1970 werd gestart met de Beech D-18S N15750 met voornoemde lijndienst waarbij naast kranten ook andere vracht werd meegenomen. Als thuisbasis werd London-Heathrow gekozen waar eveneens een vrachtkantoor werd geopend. De eerste eigen Beech D-18S, met de registratie G-AXWL, werd op 19 juni 1970 afgeleverd, de tweede Beech D-18S met de registratie G-AYAH volgde op 1 januari 1971.
De Beech 18's vlogen zowel vracht als passagiers binnen en ook buiten Europa. Regelmatig werd gevlogen voor Ford waarbij onderdelen werden vervoerd naar Saarbrucken. Begin 1971 werd door Sagittair de lijndienst aangevraagd om vanaf Heathrow en East Midlands Airport vracht te vliegen naar Beauvais en Lille. Deze lijndiensten werden binnen enkele maanden aan Sagitttair toegekend. Om deze lijndiensten uit te kunnen voeren werd gezocht naar een groter vrachtvliegtuig waarbij de keuze viel op de Armstrong-Whitworth AW-650 Argosy. Geen opmerkelijke keuze daar op dat moment Universal Airlines in de VS zijn totale Argosy vloot te koop had aangeboden. Op 8 april 1971 kwam de eerste Argosy N897U (c/n 6654) vanaf Marana op East Midlands aan, waar Fields Aircraft zorgde voor het onderhoud en beschilderen van de kist in de nieuwe Sagittair kleuren. Voorzien van de registratie G-APRN werd deze AW.650 Argosy op 23 juni 1971 door Sagittair in gebruik genomen. Met de aflevering van de tweede Argosy N893U (c/n 6657) op 29 augustus 1971 (werd de G-AZHN), verhuisde Sagittair zijn hoofdkantoor van London naar East Midlands Airport. Echter de Beech 18's bleven vanaf London-Heathrow de lijndienst vliegen. Een nieuwe lijndienst welke snel werd gestart was de dienst tussen East Midlands en Guernsey. Met de aflevering van de tweede Argosy G-AZHN werd het werk van de Beech 18's overgenomen. De laatste Beech 18 charter werd in 1971 gevlogen door de Beech 18 G-AYAH op 30 oktober 1971 tussen St.Mawgan - Gatwick - Heathrow. Alle crews werden nu overgezet op de Argosy en in december 1971 werd besloten de commerciele activiteiten van de Beech-18's te stoppen. De Beech 18's N15750 en G-AYAH werden in december 1971 overgevlogen naar Lasham voor opslag. Beech 18 G-AXWL vertrok naar Castle Donington waar het toestel als N6685 geregistreerd werd. Beech 18 G-AYAH werd verkocht aan Shackleton Aviation en op 18 maart 1972 overgevlogen naar Coventry, de N15750 werd verkocht in Engeland.
Begin 1972 werd door Sagittair een derde AW.650 Argosy G-APWW (c/n 6656 ex N892U) in gebruik genomen. Met een vierde Argosy N895U (6660) onderhanden bij Fields, maakte Sagittair volop plannen voor de toekomst. Gedacht werd daarbij aan de inzet van grotere kisten als de Lockheed Hercules. In mei 1972 kwamen echter de eerste signalen van financiele problemen waarbij Fields Aircraft Services de werkzaamheden voor de ombouw van de Argosy N895U staakte. Eigenlijk bleek alleen de vrachtlijn naar Guernsey voor de Argosy echt rendabel en werd op de rest van de diensten verlies geleden, verlies dat niet constant door de uitvoering van charters gecompenseerd kon worden. Hoewel de havenstaking in Engeland in juli en augustus 1972 nog voor een hausse aan werk zorgde, werd na beeindigen van deze airlift op 8 september 1972 het vliegbedrijf gestaakt. Op deze datum werd het gehele personeelsbestand van 35 man de wacht aangezegd en werden de drie Argosy's op East Midlands aan Hawker Siddeley overgedragen. Deze drie vrachtmachines werden kort daarop aangekocht door Field Aircraft Services ten behoeve van een nieuwe maatschappij, Air Bridge Carriers.
De laatste tekenen van Sagittair bleven bestaan op de vierde, nooit door Sagittair in gebruik genomen Argosy N895U. Deze vrachtmachine was tot in 1975 in Sagittair kleuren op East Midlands Airport te vinden en werd pas in 1976 door Field's aangekocht die daarna deze Argosy in gereedheid bracht voor gebruik bij Air Bridge Carriers.
G-APRN AW-650 Argosy Sagittair tijdens de engelse havenstaking in 1972. (David Booster, Rotterdam, 9 augustus 1972)
Sagittair op Rotterdam
Het duurde even voordat de eerste Sagittair charter naar Zestienhoven werd uitgevoerd, maar op 9 juli 1971 was het de Beech D-18S G-AXWL die voor het eerst langskwam. Het zou dat jaar tevens het enige bezoek van Sagittair aan de luchthaven. In 1972 het eerste bezoek van een Sagittair HS-650 Argosy aan Rotterdam met de komst van de G-AZHN op 14 februari komende uit Lyon en vertrekkend naar Gothenburg, gevolgd door een charter uitgevoerd door de G-APRN op 2 maart waarbij het toestel uit Norwich aankwam en vertrok naar Frankfurt.
Op 24 maart 1972 was de Beech D18S G-AYAH te zien op een charter vanaf Schotland. Het toestel had een lading kreeften aan boord en vertrok een dag later naar Newcastle. Hoewel voorzien van de kleuren van Sagittair werd deze vlucht niet door Sagittair gevlogen. Deze Beech 18 werd in december 1971 door Sagittair uit dienst genomen en werd op 18 maart 1972 vanuit de opslag op Lasham overgevlogen naar zijn nieuwe eigenaar Shackleton Aviation. Op 24 maart was de Beech op Rotterdam in Sagittair kleuren te zien, een maand later bezocht deze Beech Rotterdam opnieuw waarbij de opschriften waren verwijderd.
Voor verdere bezoeken van de AW-650 Argosy aan Rotterdam moest nog een paar maanden gewacht worden. Met het uitbreken van de staking in de Engelse havens in augustus 1972 werd echter een sigaretten luchtbrug opgezet naar o.a. Rotterdam waarbij de Argosy's optimaal werden ingezet. Het was de Argosy G-APWW die op 3 augustus 1972 de spits afbeet, gevolgd door de G-APRN op 9 augustus. Ook de G-AZHN zou eenmaal (op 21 augustus) meedoen. In totaal werden er in de periode 3 t/m 23 augustus, 15 vluchten werden er vanaf East Midlands richting Rotterdam uitgevoerd, waarbij 19 augustus 1972 de topdag was toen zowel de G-APWW als G-APRN beiden tweemaal te zien waren.
Beech 18 G-AYAH in de kleuren van Sagittair rijdens zijn enige bezoek aan Zestienhoven (Wim Zwakhals, Rotterdam, 24 maart 1972)
Sagittair vlootlijst
De Argosy N895U, zonder registratie, in Sagittair kleuren bij Fields op Castle Donington. (Wim Zwakhals, Coventry, 17 augustus 1974)
bron: archief Airnieuws, Propliner, British Independent Airlines
Wim Zwakhals, juni 2001