Demo MIL helikopters 1966
Rusland maakte in het begin van de jaren zestig een grotere ontwikkeling door op helikoptergebied dan Europa en de Verenigde Staten. een demonstratie op Rotterdam in maart 1966 van de grootste helikopters ter wereld, de Mil Mi-6 en Mil Mi-10, trok dan ook de aandacht van pers en publiek.
De Mi-10 en Mi-6 na de aankomst op Rotterdam (Nico Terlouw, maart 1966, Zestienhoven)
Dr. Mikhail Leonthyevitch Mil was een protegé van Nikolai Kamov en werkte na de Tweede Wereldoorlog bij het door het Kremlin opgezette onderzoeksbureau OKB. Dit bureau was verantwoordelijk voor het ontwerpen en ontwikkelen van nieuwe vliegtuigtypes en Mil werd daarbij verantwoordelijk voor de verdere uitwerking van het autogyro concept, ontwikkeld door Nikolai Kamov, van voor de Tweede Wereldoorlog.
Na het ontwerpen van kleinere helikopters als de Mil Mi-1, Mi-2 en Mi-4 ontwierp de afdeling onder leiding van Mikhail Mil de op dat moment grootste helikopter ter wereld, de Mil Mi-6. Het eerste ontwerp startte in 1954 voor een zware helikopter geschikt voor zowel civiel als militair gebruik en maakte zijn eerste vlucht in september 1957. Het was een grote helikopter geschikt voor het vervoer van 90 soldaten. Krachtbron voor de nieuwe helikopter waren twee Solovlev D-25V turbine motoren van 5300 pk, welke naast elkaar op de romp werden gemonteerd. In de romp werd een grote tank aangebracht waarbij twee extra tanks aan de zijkant konden worden aangebracht. Deze twee motoren verzorgden de aandrijving van een vijfbladige rotor met een diameter van 35 meter..
De Mil Mi-6 werd in 1959 in productie genomen waarbij in 1980 de productie beëindigd werd na bouw van 874 stuks. Naast militair transport werd een groot aantal Mil Mi-6's in gebruik genomen bij Aeroflot. In dienst bij Aeroflot werd het toestel naast passagier transport, gebruikt voor het vervoer van vracht, medisch transport (41 stretchers) en bosbrandbestrijding waarbij het toestel vooral in Siberië werd ingezet.
Het bestaan van de Mil Mi-6 was in het eind van de vijftiger jaren in het Westen bekend en kreeg daarbij de NAVO aanduiding "Hook". De verdere ontwikkeling in de Mil Mi-10 werd voor het eerst getoond op de luchtvaart dag op Tushino in juli 1961 en welke de NAVO aanduiding "Harke" ontving. De ontwikkeling van deze Mi-10 werd in 1958 gestart, het was een verdere ontwikkeling van de Mil Mi-6 tot een vliegende kraan. De motor en het rotorsysteem van de Mil Mi-6 diende daarbij als uitgangspunt. De romp werd daarbij opnieuw ontworpen met een smallere cabine en langere staartboom waarbij een hoge vierpotig twin wiel landingsgestel werd bevestigd. Het toestel werd gevlogen door een bemanning van drie personen en kon 28 passagiers meenemen. Voor dit toestel werden speciale laadplatforms op wielen ontworpen die tussen hat landingsgestel constructie gereden konden worden en vastgemaakt, meegenomen konden worden tijdens de vlucht. De afmetingen tussen het landingsgestel bedroegen daarbij 6.00 meter en 3.75 meter. In maart 1966 maakte de USSR en nieuwe versie bekend, de Mil Mi-10K, een verdere modificatie met een veel kortere romp. Deze versie had een twee meter korter landingsgestel. De bemanning werd daarbij van drie teruggebracht tot twee. Naast de piloot kon het tweede bemanningslid door middel van een koepel onder de romp zich richten op de vracht en daarbij het hijssysteem bedienen. Van de Mil Mi-10 werden niet veel exemplaren gebouwd, slechts 55 stuks waarvan 17 Mi-10K flying cranes.
CCCP-06174 Mil Mi-6 Aeroflot tijdens een van de demonstraties op Rotterdam. (Nico Terlouw, maart 1966, Zestienhoven)
In het westen werd eveneens gewerkt aan zware transport helikopters. Echter de op dat moment zwaarste helikopter, de Sikorsky S-64A Skycrane, was maar de helft van het formaat van de Mi-6 en Mi-10. We moesten daarbij wachten tot 1965 voordat beide Russische helikopters in het westen te zien waren.
Tot demonstratietoestel voor het westen werd voor de Mil Mi-6 benoemd de CCCP-06174, een serietoestel uit de bouwlijn op Rostow welke voorzien werd van Aeroflot opschriften. De Mil Mi-10 CCCP-04102 was het tweede prototype welke was voorzien van een grijs/oranje Aeroflot kleurenschema.
Beide toestellen werden voor het eerst gedemonstreerd op de Luchtvaartshow van Parijs in 1965. De Russen die in 1963 nog bescheiden met één toestel, een Tu-104A, op de Parijse Luchtvaartshow te zien waren, pakten toen voor het eerst groot uit. Naast een An-22 waren er maar liefst drie helikopters voor het eerst in het westen te zien, de Mil Mi-6, Mi-8 en Mi-10. Twee toestellen maakten op hun heen vlucht naar Parijs een tussenlanding op Eelde waarbij de CCCP-06174 Mil Mi-6 en CCCP-04102 Mil Mi-10 op 6 juni 1965 aankwamen.
Voor een demonstratie in Nederland moesten we nog een jaar wachten. In maart 1966 keerde beide helikopters naar Nederland terug. Op vrijdag 11 maart 1966 kwamen dezelfde twee helikopters om half vier ’s middags op Rotterdam aan na een vlucht vanaf Billund. De demonstratie werd verzorgd door Aviaexport, de sovjet organisatie verantwoordelijk voor de export van de Russische luchtvaartindustrie. Beide toestellen zouden een week op de Rotterdamse luchthaven blijven. Op Zestienhoven werden verschillende demonstraties verzorgd zoals het vervoeren van grote vracht en enkele staaltjes van precisiewerk zoals het plaatsen van een paal in een gat in de grond.. Ook werd Rotterdam die week gebruikt als basis voor andere demonstraties zoals een bezoek aan London-Gatwick (eerste bezoek van een Mil helikopter aan Engeland) waar een demo voor de engelse luchtvaartindustrie werd verzorgd. Op zaterdag 19 maart 1966 vertrokken beide toestellen. De Mi-6 CCCP-06174 vertrok om 11.15 uur richting Parijs, de Mil Mi-10 CCCP-04102 aan het begin van de avond om ca. 19.00 uur richting Schiphol.
De Mil Mi-10 CCCP-04102 blijft, met zijn hoogte van 9.80 meter, een van de leukste verschijningen op de luchthaven. (Nico Terlouw, Zestienhoven, maart 1966)
Het westerse demonstratiemodel van de Mi-6 CCCP-06174 was ook in 1967 actief bij demonstraties. Echter op 8 augustus 1967 werd het toestel afgeschreven tijdens een bosbrandbestrijdings demonstratie op Ensués-Le Redonne, nabij Marseille. Het tweede prototype van de Mil Mi-10 CCCP-04102 werd in 1966 verbouwd tot het prototype van de Mil Mi-10UPL waarbij onder de romp een compleet veld laboratorium werd ingebouwd.
Technische gegevens Mil Mi-10
bronnen: Flight International, archief Airnieuws. TAHS/more than half a century of Sovjet Transports