Super Dakota's op Rotterdam

In 1949 besloot Douglas dat er markt was voor een moderner versie van de DC-3 Dakota, een versie met meer pk's en hoger laadvermogen. Dit leidde tot het ontwerp van de Super Dakota.

N30000 Prototype van de Super DC-3 (foto Douglas, 1949)

De basis voor dit nieuwe ontwerp was het frame van een DC-3A. Hierbij werd de romp voor de vleugel verlengd met 39 inch (98 cm) en het achterdeel romp met 40 inch (102 cm). De staart en staartvlakken werden vergroot en de R-1830 motoren werden vervangen door Pratt & Whitney R-2000 motoren van 1450 pk (de motoren van een DC-4). De motorbeplating werd aangepast zodat de hoofdwielen voor een groot deel konden worden ingeklapt. Deze nieuwe Super Dakota kon 10 personen meer vervoeren. Het eerste prototype met registratie N30000, c/n 43158, maakte op 23 juni 1949 vanaf Santa Monica zijn eerste vlucht, gevlogen door test piloot Johnny Martin. De prijs voor de nieuwe Super Dakota lag tussen de 140.000 en 200.000 dollar, afhankelijk van de gewenste inrichting. Hoewel gebaseerd op een ouder DC-3 frame, kon gesproken worden van een vrijwel nieuw vliegtuig. Het eerste prototype maakte in juli 1949 een sales tour en hoewel Southwest en Pioneer Airlines belangstelling toonden, werd alleen door Capital Airlines een bestelling voor drie stuks geplaatst. De meest maatschappijen gaven de voorkeur aan de nieuwe vliegtuigtypes welke op de markt verschenen zoals de Convair 240 en Martin 202. Naast twee prototypes bestond de civiele productie van de Super DC-3 dus uit vijf stuks.

Zonder belangstelling vanuit de civiele markt wendde Donald Douglas zich nu tot zijn vrienden bij het Pentagon en de USAF. Voor het USAF testprogramma werd het eerste prototype, de N30000, welke onder de aanduiding YC-129 met s/n 51-3817 in december 1949 ter beschikking werd gesteld. Voor de aflevering werd een versterkte vloer en grotere vrachtdeuren aangebracht en werd het toestel voorzien van 1475 pk sterke Wright R-1820 motoren. In dienst bij de USAF werd de aanduiding gewijzigd in YC-47F. De USAF plaatste geen bestelling voor dit type, maar gaf de voorkeur aan de Convair C-131. In 1950 werd het toestel overgedragen aan de US.Navy waarbij het als R4D-8X in gebruik werd genomen met serial 138659. De US Navy zag wel de noodzaak tot aanschaf in en op 24 juli 1950 tekenden Douglas en het US Navy Bureau of Aeronautics een contract voor de levering van 100 R4D-8 Super Gooney Birds.

De US.Navy had sinds de Tweede Wereldoorlog 600 C-47's in dienst en 100 van deze toestellen zouden verbouwd worden tot R4D-8 en werden daarbij voorzien van Wright R-1820-C9HE motoren en Hamilton props. De verbouwing vond plaats op Santa Monica waarbij de toestellen vanaf de verschillende bases of opslaglocaties werden overgevlogen. Deze toestellen werden in 1952 en 1953 aan de US.Navy afgeleverd. Deze toestellen werden als nieuw gezien en kregen daarbij de constructienummers 43301 t/m 43400, maar behielden daarbij hun US.Navy serial.

Een aantal van de US-Navy R4D-8's werd overgedragen aan het US.Marines Corps. In juli 1962 werd de aanduiding R4D-8 gewijzigd in C-117D. De C-117D zou tot het eind van de jaren zeventig worden ingezet. Veel toestellen werden daarbij in opslag gezet op Davis-Monthan AFB, waarbij een aantal weer in gebruik werd genomen bij civiele gebruikers.

17140 C-117D United States Marines (archief Wim Zwakhals)

Gebruik bij US. Navy in Europa

In Europa startte de US.Navy bij het Fleet Air Service Squadron 200 (FASRON-200) vanaf RAF Hendon met de R4D-6 Dakota's, welke in de jaren vijftig vervangen werden door de R4D-8 Super Dakota's. Met de sluiting van RAF Hendon in 1955 werden de activiteiten verplaatst naar Blackbush. Hier werd het US-Navy Communicatie Hoofdkwartier ondergebracht. In 1957 werd een nieuw code systeem bij de US.Navy ingevoerd waarbij de staartcode "JW" vervangen werd door "FT". Met de sluiting van Blackbush in 1960 werden de activiteiten verplaatst naar West Malling, tot 1 juli 1964 waarbij de US.Navy zich vestigde op Mildenhall.

In de jaren zestig was de structuur van de US.Navy als volgt. De Commander in Chief was gestationeerd in London. De twee Naval Air Facilities in het Middellandse zeegebied bestaan uit Rota (westelijk deel) en Napels (oostelijk deel) en staan onder de Commander Fleet Air Mediterranean. Zij zijn verantwoordelijk voor het onderhoud en reparatie van alle in Europa gebaseerde US.Navy toestellen. Naast Rota en Napels zijn de andere NAF (Naval Air Facilities) in Europa, Sigonella in het zuiden van Europa, Mildenhall en Keflavik. Op al deze genoemde velden werd de C-117D ingezet als verbindingstoestel, op elke plaats in principe een. Allen op Mildenhall stonden in de jaren zestig meerdere C-117D's gestationeerd, daar Mildenhall ook zorgde voor de opleiding van C-117D piloten. De US.Navy wisselde met regelmaat van toestellen, niet allen tussen de bases in Europa, maar ook met bases daar buiten.

C-117 Super Dakota's op Rotterdam

De US.Navy C-117D Super Dakota's bezochten Rotterdam met de komst van zijn schepen in de Rotterdamse haven, of om officieren van de Marine voor bijeenkomsten in Europa op te pakken of als trainingsvlucht. De volgende Super Dakota's brachten een bezoek aan de Rotterdamse luchthaven.

1962

In 1962 het eerste bezoek van een C-117D Super Dakota aan Rotterdam met de komst van de "17166" met de naam van de thuisbasis West Malling in de staart. Een van de weinige US.Navy C-117D's welke deze naam in de staart zouden dragen. De "17166" werd vanuit de States op 11 juli 1961 op West Malling in gebruik genomen. Dit voor een periode van twee jaar want in juli 1963 werd het toestel overgeplaatst naar het VX-6 McMurdo op Antartica.

De C-117D 17166 van de United States Navy met West Malling in de staart tijdens vertrek vanaf Zestienhoven (Nico Terlouw, 1962)

17166 Douglas C-117D Super Dakota United States Navy c/n 43347 wfu Davis Monthan AFB 1/8/1979

1963

Met c/n 43391 werd de "17211" als R4D-8 op 2 maart 1953 aan de US.Navy afgeleverd en was met de komst naar Blackbush in juni 1959 een van de eerste Super Dakota's in Europa. Vanaf maart 1961 stond het toestel gebaseerd op West Malling en werd daarbij niet voorzien van deze naam in de staart maar met de aanduiding "FT". In1963 bracht het toestel een bezoek aan Rotterdam. In juni 1965 vertrok het toestel naar Da Nang in Vietnam en stortte op 25 juli 1966 in het zuiden van Vietnam neer.

17211/FT C-117D Super Dakota United States Navy op Zestienhoven (Nico Terlouw, Rotterdam, 1963)

17211 Douglas C-117D Super Dakota United States Navy c/n 43391 w/o Vietnam 25/7/1966

1966

Na drie jaar weer een bezoek van een US.Navy Super Dakota aan Rotterdam. Het zou een jaar worden met verschillende bezoeken van de US.Navy C-117D's. Op 20 april 1966 de komst van de "39080" vanaf Mildenhall, het toestel bleef de nacht staan en vertrok de volgende dag om 07.00 uur. Dit toestel werd in juli 1961 gestationeerd op Rota, in september 1962 op Sigonella, daarna in mei 1964 op West Malling, waarna in augustus 1964 Mildenhall de thuisbasis werd. De "39080" bracht dat jaar verschillende bezoeken aan Rotterdam, op 18 juni als tussenstop op weg naar Kiel, op 22 juni met een retour Mildenhall en op 2 juli komende vanuit Mildenhall met bestemming Hamburg. In juli 1967 vertrok het toestel uit Europa en werd Kaneohe (Hawaii) de nieuwe thuisbasis. Een tweede op Mildenhall, sinds augustus 1965, gebaseerde C-117D was de "50821". Dit toestel was te zien op Rotterdam op 21 juni en 5 juli met een retourtje Mildenhall.

39080 C-117D US Navy "Mildenhall" op Rotterdam (Nico Terlouw, Rotterdam, 20 april 1966)

39080 Douglas C-117D Super Dakota United States Navy c/n 43354 wfu Davis Monthan AFB 3/8/1977

50821 Douglas C-117D Super Dakota United States Navy c/n 43322 US Navy Aviation museum Pensacola

1967

Het aantal gestationeerde C-117D's op Mildenhall werd in maart 1967 uitgebreid met de "17171", welke hierna tot 1972 hier gebaseerd zou blijven. Diezelfde maand op 24 maart bracht dit toestel al een bezoek aan Rotterdam. Er moeten enige US.Navy schepen in de haven gelegen hebben want enkele dagen later maakte de "50821" een retourtje Mildenhall. De C-117D "17171" kwam dat jaar nogmaals langs op 24 juni. Er werden enkele officieren opgepikt met bestemming Oslo, de vestigingsplaats van het US.Naval Attache, 7 uur later keerde het toestel terug uit Oslo en vertrok weer richting Mildenhall.

17171 Douglas C-117D Super Dakota United States Navy c/n 43309 wfu Davis Monthan AFB 1973

50821 Douglas C-117D Super Dakota United States Navy c/n 43322 US Navy Aviation museum Pensacola

1968

De gebaseerde C-117D's op Mildenhall brachten ook in 1968 met regelmaat een bezoek aan Rotterdam. Op 6 mei 1968 was het de "17171" welke vanaf Mildenhall op Rotterdam langs kwam op weg naar Bremen. Op 11 mei de "50821" vanaf Mildenhall met bestemming Hamburg gevolgd, enkele dagen later op 17 mei, weer door de "17171" welke dezelfde route volgde. De C-117D "50821" werd daarna nog op 14 juli gezien met een retour Mildenhall. Dit toestel zou in februari 1969 vertrekken naar Rota en daar tot begin jaren zeventig dienst doen. Tot slot nog een bezoek van de "17171" op 2 oktober 1968 welke om 12.00 uur vanuit Mildenhall aankwam en vijf kwartier later naar Schiphol vertrok.

17171 C-117D United States Navy met thuisbasis Mildenhall (archief Wim Zwakhals)

17171 Douglas C-117D Super Dakota United States Navy c/n 43309 wfu Davis Monthan AFB 1973

1969

In 1969 twee korte bezoeken van de C-117D "17108" aan Rotterdam. Op vrijdag 25 juli en maandag 28 juli stond deze C-117D kort op het platform, het zal hierbij een trainingsvlucht geweest zijn vanaf Mildenhall. dit toestel stond sinds juli 1968 gebaseerd op Rota. In december 1970 werd het toestel gebaseerd op Napels en in juni 1971 op Sigonella voordat het toestel in september 1973 weer naar de VS terugkeerde (NavTraCom Kenitra).

17108 Douglas C-117D Super Dakota United States Navy c/n 43369 wfu Davis Monthan AFB 1978

1972

Het laatste bezoek van een C-117D Super Dakota aan Rotterdam stamt uit 24 juni 1972, toen de "17116" een retour Mildenhall vloog. Dit toestel stond vanaf augustus 1966 gebaseerd op Napels, vertrok in juni 1969 naarTracom Marocco om daarna in december 1971 gebaseerd te worden op Midenhall. Een jaar later na dit bezoek, in juli 1973 werd de C-117D door de US.Navy in Europa uit dienst genomen. De C-117D BuNo 17116 vloog daarbij de routine vlucht RAF Mildenhall naar RAF St.Mawgan en terug en werd daarna overgevlogen naar de VS, Cherry Point om daar nog een aantal jaren dienst te doen.

De laatste Super Dakota op Rotterdam, BuNo 17116 C-117D US.Navy Mildenhall (Wim Zwakhals, Rotterdam, 24 juni 1972)

17116 Douglas C-117D Super Dakota United States Navy c/n 43307 wfu Davis Monthan AFB 4/12/1968