De SE.3160 Alouette lll met zijn zeven zitplaatsen was een groot succes. Begin jaren zeventig maakte Aerospatiale de plannen bekend voor een opvolger en wel met 7 tot 10 zitplaatsen. Dit werd de SA.360 Dauphin.

F-WSQX SA.360 Dauphin van Aerospatiale met c/n 002 tijdens de demo op Rotterdam (Wim Zwakhals, Rotterdam, 9 mei 1974)
De eerste van twee protypes, met registratie F-WSQL maakte daarbij op 2 juni 1972 zijn eerste vlucht. Deze helikopter was voorzien van een 980 pk sterke Turbomeca Astazou XVI turboshaft, maar na 180 vlieguur werd deze vervanger door een sterkere Astazou XVllla van 1050 pk. Het tweede prototype, F-WSQX, vloog voor de eerste maal op 29 januari 1973. De SA.360 was veel sneller dan zijn voorgangers en in mei 1973 werd met deze helikopter een nieuwe wereldrecord bereikt met een snelheid van 312 km/h.
De SA.360 Dauphin was voorzien van 4 rotorbladen met een ingebouwde staartrotor met 13 bladen. De twee prototypes van de SA.360, F-WSQL en F-WSQX, werden voorzien van een vast landingsgestel. De productie toestellen werden voorzien van een intrekbaar hoofdlandingsgestel. De brandstof werd opgeslagen in twee brandstoftanks aangebracht onder de vloer. De twee deuren aan de rechterkant van de romp zorgden voor een makkelijke instap.
In de ambulance uitvoering konden 4 stretchers, 2 medische verzorgers, naast de bemanning van twee personen, meegenomen worden. Daarnaast was een mix persoons/vracht uitvoering beschikbaar voorzien van 6 zitplaatsen en natuurlijk een VIP versie voor 4 of 5 personen. De SA.360 kreeg zijn type goedkeuring op 31 maart 1976, op dat moment waren er al zo'n 30 toestellen besteld.
Een enkele SA.360 werd besteld door de Aeronavale en kreeg daarbij de aanduiding SA.360A. De van de productielijn afkomende machines werden aangeduid als de SA.360C. In 1976 werd het tweede prototype, F-WSQX, voorzien van een Astazou XX turboshaft van 1399 pk, waarbij dit toestel de aanduiding kreeg SA.361 Dauphin en als F-ZWVF op 12 juli 1976 zjn eerste vlucht maakte. Daarna werd dit toestel verbouwd tot een militaire uitvoering voorzien van een FLIR warmtecamera systeem in de neus en voorzien van een lanceerinrichting voor 8 hot missiles. Voorzien van de registratie F-WZAK werden daarna demonstraties uitgevoerd. Echter hierbij kwam het niet tot bestellingen .

D-HAUL SA.360C Dauphin van Meravo (Nurnburgring, 21 mei 2000)
Tijdens de certificering van de SA.360 maakte Aerospatiale bekend een twee motorige versie van de SA.360 te ontwikkelen onder de naam SA.365 Dauphin 2. Het eerste prototype, F-WVKE, maakte daarbij op 24 januari 1974 zijn eerste vlucht en begin 1978 werd gestart met de productie. Het grootste verschil tussen SA.360 Dauphin en SA.365 Dauphin 2 was dat de eerste voorzien werd van een staartwiel en de tweede van een neuswiel.
Veel potentiele klanten gaven er de voorkeur aan om met een bestelling te wachten tot de komst van de tweemotorige uitvoering, de SA.365 Dauphin 2. In totaal werden slechts 36 SA.360 Dauphins gebouwd.
Technische gegevens SA.360 Dauphin

Aerospatiale SA.3160 Dauphin op Rotterdam.
Aerospatiale demonstreerde de SA.360 Dauphin op Rotterdam van 6 t/m 9 mei 1974. Het was het tweede prototype F-WSQX welke de demonstraties uitvoerde. Demonstraties werden daarbij gegeven voor de mogelijke civiele gebruikers en de luchtmacht.
Schreiner de grootste afnemer van de SE.3160/SA316 Alouette lll in Nederland ging niet over tot een bestelling van de SA.360 en wachtte tot de beschikbaarheid van de tweemotorie SA.365.
Naast de F-WSQX kennen we alleen het bezoek van de SA.360C D-HAAL van Arcus Air aan de luchthaven. Deze helikopter bracht zowel op 11 juli als een week later op 18 juli een bezoek aan Rotterdam.

D-HAAL SA.360C Dauphin (David Booster, Rotterdam, 11 juli 1989)
bonnen: archief Airnieuws, Jane 's
Wim Zwakhals, oktober 2025